Obojętność. Zatacza coraz większe kręgi. Zaciska się. Łapie w swoje sidła coraz więcej przypadkowych osób. Zamykamy się w swoich światach. W swoich mediach społecznościowych. W swoich kokonach. To, co na zewnątrz przestaje nas interesować. Cieszyć? Bawić? I jeszcze to słynne ostatnio – bądź tu i teraz. Często rozumiemy je na swój sposób. Jesteśmy tu i teraz a wszystko inne jest nieważne. Jest nam obojętne. Idealnie mogłabym połączyć obojętność z asertywnością. A właściwie z jej brakiem. Co nas w końcu obchodzi, że za ścianą ktoś się kłóci? Co nas obchodzi, że kolejny mały sklepik się zamyka, a właścicielka nie ma pomysłu na to, co dalej? Co nas obchodzi, że zwierzęta cierpią…